In the jungle... - Reisverslag uit Cuyabeno, Ecuador van Merel Ensing - WaarBenJij.nu In the jungle... - Reisverslag uit Cuyabeno, Ecuador van Merel Ensing - WaarBenJij.nu

In the jungle...

Door: Merel

Blijf op de hoogte en volg Merel

28 Maart 2012 | Ecuador, Cuyabeno


Amazon Cuyabeno wildlife reserve

We nemen tegen al onze principes in een nachtbus om ons jungle avontuur te kunnen beginnen. De verhalen over nachtbussen zijn niet geruststellend, dus comfortabel is het niet… Om 3 uur ´s nachts, schrikken we wakker van een knal. Zelfs de locals in de bus kijken angstig om zich heen. Ik kon iedereen horen denken ´een overval´ en ik dacht precies hetzelfde.. De buschauffeur zet de bus aan de kant en dat in the middle of nowhere… We wachten in spanning af, maar er gebeurt niets. Gelukkig is het gewoon een klapband!
De busreis hebben we overleefd! Nu de jungle!
Wow, wat is de jungle groen (en nat!) Het regent als we de boot over de Cuyabeno River nemen. Onderweg zien we slangen, vogels en apen. Ongelooflijk hoe onze gidsen de kleinste dieren langs de waterkant spotten. En dat terwijl de boot een beste snelheid heeft.
De regen komt en gaat, het is het regenseizoen. Elke dag zien we het water onder ons hutje stijgen. Het hutje is niet meer dan een huis op palen waar je droog zit, we zijn één met de natuur! Maar we hebben warm water! En het eten wat we krijgen is goed, zeker beter dan dat we de laatste weken hebben gehad.
Onze groep bestaat uit een Duits stel, een Amerikaan en een homo-trio. Dat laatste zal op tv nog meer succes hebben dan ´Echte meisjes in de jungle´. Wat een stel! Als we gaan zwemmen kunnen ze niet meer in de boot klimmen en als we gaan vissen hangen hun hengels constant in de boom. Terwijl de rest gewoon piranha´s te pakken krijgt. Chris vangt zelfs zo´n grote piranha, dat het arme beestje tijdens het diner op tafel wordt geserveerd.
Aan de waterrand vangen we de piranha´s en een paar meter verderop springen we van de boot… Gelukkig was de volgorde andersom!
We wandelen met de groep door de jungle. Al snel kijk ik recht in de ogen van een megaspin. Hij beweegt niet… Hij zit rustig op een blaadje te wachten tot hij een prooi vindt. Gelukkig, voor één keer ben ik te groot. We zien veel insecten en spinnen, maar het valt me alles mee, want ze zitten stil. Zodra het beweegt ben ik weg ;) We bungelen aan lianen, vinden natuurlijk anti-insecten spul door je hand in een groot mierennest te steken (dat gaat mij net even te ver), eten mieren die naar citroen smaken en we ploeteren door drijfzand. Natuurlijk verlies ik mijn laars en moet de hele groep terug om mijn laars uit de derrie te halen! Resultaat; iedereen zit tot z´n oren onder de modder, maar ik win! Met kleren en al jumpen we in het water om schoon te spoelen.
Een bezoek aan de plaatselijke bevolking hoort er ook bij. We vertrekken met de boot verder over de Cuyabeno River. Er zijn 3 communities die door toeristen bezocht worden. Het is wat ons betreft al te commercieel, ze hebben zelfs elektriciteit. Een origineel hutje aan de oever is gebouwd om de toeristen te ontvangen. Zelf wonen ze in ´huizen´. Steeds meer kinderen trekken weg om te studeren, dus het zal op den duur verdwijnen.
Een bezoek aan de medicijnman volgt. Ik kan mijn lach amper inhouden als hij binnenkomt, want het lijkt wel een circus. Hij verteld ons dat hij voor consult een bepaald soort sterke drugs neemt om te zien wat er aan de patiënt mankeert… hij is dus elke dag high en ziet allerlei kleuren die een betekenis heeft. Hij geeft Chris er van langs met een hoop geblaas en slaat met bladeren op zijn rug. Dat moet energie geven en het kwade laten verdwijnen… Behalve een rode rug en honderden blaasjes, merkte ik geen verschil ;)
Maar wellicht helpt het om de volgende dag vroeg op te staan voor birdwatching. De lodge heeft een hoge toren die boven de jungle uitsteekt. We zien papegaaien, toekans en nog veel meer. Wat een vogels, heerlijk! Na een heerlijk ontbijt is het tijd om de jungle te verlaten. De boot terug, de bus, nog een bus. Terug in Quito… waar we meteen bij aankomst gestoord worden door de autoalarmen en waar we op moeten passen voor mensen in plaats van dieren…

  • 28 Maart 2012 - 16:47

    Wendy:

    Ha Merel,
    Wat een geweldige avonturen allemaal, en wat een held met al die insecten.. Na een heerlijke wintersport zit ik nu al weer in lentestemming, dit weekend al weer geterrast dus hier ook helemaal top!

    Geniet van jullie verdere reis, en groeten aan chris. Ciao xxx

  • 29 Maart 2012 - 12:57

    Oma.:

    lieve merel en chris,
    allereerst merel van harte gefeliciteerd met je verjaardag in dat verre land en dan wat een mooi verslag en prachtige foto,s we reizen gewoon met jullie mee..
    dat kon niet anders dat je jr laars daar verloor en zonder kon ook niet.
    we kijken nu al uit naar jullie volgende belevenissen.
    veel plezier en geniet van deze onvergetelijke reis.
    veel liefs opa en oma.

  • 01 April 2012 - 19:55

    Tanja:

    Hoi Merel en Chris,
    je moeder sturrde me net je verslag op. Heb het met veel interesse gelezen. Wat schrijf je leuk!! Wat een belevenis. Prachtige foto's ook. Ik heb net een heerlijke logeerpartij bij je ouders achter de rug. Heerlijk!
    Jullie nog lekker genieten en ik heb me aangemeld dus ga jullie volgen.
    Gr Tanja

  • 04 April 2012 - 11:26

    Ineke:

    Wanneer kan ik weer naar je toe en weer meedoen met je avonturen? ;)
    XX

  • 05 April 2012 - 20:36

    Anneke:

    Och Merel, wat maken Chris en jij veel mee. Ik bewonder jullie moed. Het moet wel een kick geven, maar of ik dit mee zou willen maken? Jullie krijgen wel een natuur te zien waar wij geen voorstelling van hebben. Gelukkig voor ons zijn er foto's! Blijf genieten, maar kijk in godennaam goed uit.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Merel

Actief sinds 29 Jan. 2012
Verslag gelezen: 272
Totaal aantal bezoekers 25628

Voorgaande reizen:

31 Januari 2012 - 22 Mei 2012

A bird in Latin America

Landen bezocht: